Stichting de Nollen

Über Stichting de Nollen

De Nollen is een voor Nederland absoluut uniek kunstwerk met een
museaal karakter in een gebied met hoge cultuurhistorische en aardkundige
waarden. Het is te vergelijken met beeldentuinen bij musea zoals
het Kröller-Müller Museum, of landschapsparken, als de tuin van Henry
Moore in Engeland, van Eduardo Chillida in Spanje, van Claude Monet in
Frankrijk, Park Middelheim in België, of Insel Hombroich in Duitsland.
Vergelijkbaar zijn ook: Giardino dei Tarocchi in Italië van Niki de Saint
Phalle, en de tuin van Daniel Spoerri in Toscane waar zijn beelden en
installaties zijn gecombineerd met werk van andere kunstenaars. Als een
van de weinige kunstenaarsinitiatieven heeft De Nollen overeenkomsten
met de tuin ‘Little Sparta’ van Ian Hamilton Finlay in Schotland. Zowel
voor Van de Wint als voor Finlay is de wijze waarop kunst en natuur elkaar
aanvullen en versterken van groot belang.
Sinds 1987 kan De Nollen door publiek worden bezocht. Om het gunstige
effect op het culturele klimaat van de Kop van Noord-Holland te vergroten
en te bestendigen, zijn er ambitieuze plannen ontwikkeld voor de
bouw van tentoonstellingsruimten en een ontvangstruimte voor publiek.
Vier monumentale kunstwerken, die onderdeel uitmaakte van de tentoonstelling
in het Kröller-Müller Museum, hebben inmiddels een permanente
plaats gekregen op het terrein. Er wordt naar een museale status toegewerkt:
in eerste instantie voor het ‘Totaalkunstwerk De Nollen’ zelf en in
het verlengde daarvan voor het uitbreidingsplan met de tentoonstellingsruimten
en ontvangstruimte voor publiek. Het uitbreidingsplan is onderdeel
van het Totaalkunstwerk De Nollen, en heeft de voorlopige naam
‘R.W. van de Wint Museum’. Deze koers was al ingezet bij leven van Van
de Wint. Zijn overlijden heeft de behoefte en noodzaak bespoedigd om
het project meer en beter te ontsluiten voor publiek.